Tot het einde van de 19e eeuw haalden de bewoners van de gehuchten Schweiberg en Broeke hun drinkwater bij de Nutbron . Het was een dagelijks terugkerende zware arbeid. Met op de schouders een haam met twee emmers daalde menig Schweibergse inwoner af naar de Nutbron die, 50 meter lager en ongeveer 500 meter lopen, in het dal van De Ubden stroomt. Daarna kwam het echte zware werk. De berg weer op maar nu met twee volle emmers heerlijk koel en zuiver bronwater.
Door met name de vele technische ontwikkelingen, die eind 19e eeuw opkwamen, besloten enkele inwoners van Schweiberg een ingenieus waterleidingnetwerk te maken. Bij de Nutbron kwam een waterram te liggen. Dit is een pomp die werkt op waterkracht en dus HET systeem om in het afgelegen gebied te gebruiken om het water op te pompen.
- De waterram gebruikt de waterkracht van het riviertje de nutbron die voortdurende stroomt. Het water komt in de leiding (1) die constant onder druk staat door een hoogteverschil. Primaire klep (4) wordt open gehouden door een veer (of soms een eenvoudige gewicht), In een aparte pijp (3) zit het een secundaire ventiel (5) en een vat gevuld met lucht (6)
- Aan het begin van de bewerking (fig. 1) is het secundaire ventiel (5) gesloten en het water stroomt door de pijp (1) Water ontsnapt buiten het apparaat (2) door het primaire ventiel (4), maar het sluit abrupt wanneer het water een voldoende snelheid bereikt.
- Figuur 2: Nu treed de zogenaamde de RAM-slag op en de secundaire klep (5) opent. Het water stijgt dan in het vat (6) die fungeert als een buffer.
- Figuur 3: Vervolgens sluit klep (5) door de luchtdrukdruk het vat, Het water stijgt naar de behälter via leiding (3) Als het niveau in het vat laag is begin het proces opnieuw.
Er werden leidingen aangelegd van de Nutbron naar Schweiberg, een tak richting A gen Ling (niet meer aanwezig) en een tak naar waar we nu staan.
Men bouwde twee waterreservoirs de zogenaamde behälters om het water op te slaan. En vanuit de behälter werd een watertappunt ingericht met een waterkraan die men open en dicht kon draaien.
We praten over het jaar 1902 als de gehele voorziening in gebruik wordt genomen door de bewoners van Schweiberg. Alleen de aangesloten leden mogen, als rechthebbenden, van dit tappunt gebruik maken alvolgens de huisregels die in 1902 zijn opgesteld.
De mens en het vee maakten dus veel gebruik van deze voorziening.
Kort voor de tweede wereldoorlog wordt er door de Waterleiding Maatschappij Limburg een nieuw leidingwerk aangelegd. Met en met worden de woningen op Schweiberg voorzien van waterkranen in huis,. WML levert het water, dat inmiddels via het pompstation de Landeus geleverd wordt.
De behälter is in 2014, naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van de Schweibergse fietsclub “de Bloeiende Berg”, middels samenwerking met de bewoners van Schweiberg, de Heemkundevereniging Mechelen en de gemeente Gulpen-Wittem weer in de oude luister hersteld.
