Wandelaars in het Elzetterbos bij Mechelen stuiten soms op een vreemd geval: een groot, rond, roestig, omgevallen voorwerp. Menigmaal rijst dan ook de vraag: wat in hemelsnaam is dit en hoe komt dit hier terecht?

Genoemd object was ooit hét teken van vooruitgang in Mechelen: ’t greun elektrisj huuske. Het stond pontificaal midden in het dorp tegenover de kerk bij de ingang naar de Kommerstraat (nu Commandeurstraat).

Begin vorige eeuw deden ook in Mechelen nieuwe technische ontwikkelingen hun intreden. In de raadsvergadering van de gemeente Wittem van 17 december 1913 werd besloten om over te gaan tot het aanleggen van een elektriciteitsnet in de plaatsen Wittem, Partij en de kom van het dorp Mechelen.

Uit de notulen blijkt dat er bij de inwoners veel belangstelling bestaat ‘om hunne huizen en aanhorigheden van Electrisch licht en kracht te kunnen voorzien’. De aanleg was een dure aangelegenheid en kostte zo’n fl. 22.000,- waarvoor de gemeente zelfs een geldlening moest aangaan.

Het duurde nog heel wat jaren voordat alle dorpen en gehuchten van elektriciteit waren voorzien. In september 1925 richtten de inwoners van Hilleshagen zich nog dringend tot de Raad met het verzoek om aansluiting.

 

’t Greun elektrisj huuske, Kommerstraat Mechelen, midden jaren ‘50

In de loop der jaren wordt het elektriciteitsnet gemoderniseerd en wordt de groene toren overbodig en vervangen door een efficiëntere elektriciteitsschakelkast.

Nu wil het toeval dat Sjeu Snakkers, fervent jager, die toren elke dag passeert. Hij ziet de mogelijkheden die de overbodige toren biedt wel: een jachtkansel of te wel een hoogzit. De toren wordt verplaatst naar het Elzetterbos en Sjeu heeft hem jarenlang gebruikt om, tegen weer en wind beschut, het wild te observeren. De heer Snakkers is in 1982 overleden en sindsdien ligt de hoogzit er verlaten bij. Sterker nog: slechts enkelen weten anno 2020 nog wat dat vreemde voorwerp in het Elzetterbos is.

De oplossing van dat raadsel en het antwoord op de vraag hoe het voorwerp daar terecht kwam, zijn hierbij gegeven.

 

Marlie Koonen-Vincken

Heemkundevereniging Mechelen